ovlaq

is.

1. Ov heyvanları və quşları çox olan yer, ov yeri. Ovlaqda quş vurmaq. – Yoxsa ən yaxşı ovlaqdan da nabələd ovçu əli ətəyindən uzun qayıdar. M. Rz.. İsi dayı . . ovlaqdan əlidolu qayıdanda bütün ağrı-acını unudardı. B. Bayramov. // məc. Obrazlı təşbehlərdə. Dağlar dağımdır mənim; Qəm ovlağımdır mənim. (Bayatı). Ürək də ovçudur, ovlağı aləm; Hər zaman dolaşır, axtarır o da. S. V..

2. Heyvan və s. -nin daim olduğu, yaşadığı yer. Belə deyirlər ki, guya o kahalar cin və şəyatin ovlağıdırlar. N. V.. Aslanların, pələnglərin ovlağıdır mənim yurdum. S. V..